Trzykrotny zdobywca nagrody za najlepszy szwedzki kryminał

Jeden z najpopularniejszych szwedzkich pisarzy, autor dwóch cykli powieściowych: o komisarzu Van Veeterenie i inspektorze Barbarottim. Jako jedyny został trzykrotnym laureatem nagrody za najlepszy szwedzki kryminał. O kim mowa? O Håkanie Nesserze.

Håkan Nesser urodził się 21 lutego 1950 na farmie w pobliżu miejscowości Kumla jako jedyny syn rolnika i urzędniczki. W 1969 roku rozpoczął studia humanistyczne w Uppsali. Po ich zakończeniu rozpoczął pracę jako nauczyciel języka angielskiego. W zawodzie pracował do 1998 roku, od tego czasu utrzymuje się z pisania. Latem 2006 roku pisarz przeniósł się – razem z żoną, dwójką dzieci z drugiego małżeństwa, psem i kotem – do Nowego Jorku, a od 2008 roku mieszka w Londynie.

Nesser debiutował w 1988 roku powieścią Koreografen („Choreograf”), dobrze przyjętą przez krytykę. Popularność przyniosła mu jednak dopiero kolejna powieść, Nieszczelna sieć. Opublikowana w 1993 roku książka została przez Szwedzką Akademię Kryminału uznana za najlepszy debiut i rozpoczęła dziesięciotomowy cykl o komisarzu Van Veeteren, mieszkającym w fikcyjnym mieście Maardam gdzieś w północnej Europie. Nagrodę Szwedzkiej Akademii Kryminału dla najlepszej powieści zdobyły jeszcze dwie części tej serii: Punkt Borkmanna (1994) oraz Kobieta ze znamieniem (1996). Cykl o komisarzu Van Veeterenie okazał się sukcesem w Szwecji, ale też zagranicą – książki opublikowane w ponad 25 krajach sprzedały się w ponad dziesięciu milionach egzemplarzy.

Drugim bohaterem powieści Nessera jest inspektor Gunnar Barbarotti. Stał się on główną postacią pięciotomowego cyklu, w skład którego wchodzą powieści: Człowiek bez psa (2006), Całkiem inna historia (2011) - również uznana przez Szwedzką Akademię Kryminału za najlepszą powieść kryminalną, Drugie życie pana Roosa (2008), Samotni (2010) i Rzeźniczka z Małej Birmy (2012).

Powieść Kim Novak nigdy nie wykąpała się w jeziorze Genezaret  doczekała się kinowej ekranizacji w 2005 roku, a w 2011 roku zekranizowano książkę Och Piccadilly Circus ligger inte i Kumla. Na podstawie powieści o komisarzu Van Veeterenie powstał natomiast szwedzki serial telewizyjny, w którym główną rolę zagrał Sven Wollter.

Bibliografia

Cykl o komisarzu Van Veeterenie:

•    Det grovmaskiga nätet (1993, wyd. pol.: Nieszczelna sieć, 2012, przeł. Wojciech Łygaś);
•    Borkmanns punkt (1994, wyd. pol.: Punkt Borkmanna, 2012, przeł. Małgorzata Kłos);
•    Återkomsten (1995, wyd. pol.: Powrót, 2013, przeł. Elżbieta Ptaszyńska-Sadowska);
•    Kvinna med födelsemärke (1996, wyd. pol.: Kobieta ze znamieniem, 2013, przeł. Małgorzata Kłos);
•    Kommissarien och tystnaden (1997, wyd. pol.: Komisarz i cisza, 2013, przeł. Elżbieta Ptaszyńska-Sadowska);
•    Münsters fall (1998, wyd. pol.: Sprawa Münstera, 2014, przeł. Elżbieta Ptaszyńska-Sadowska);
•    Carambole (1999, wyd. pol.: Karambol, 2007, przeł. Paweł Pollak);
•    Ewa Morenos fall (2000, wyd. pol.: Sprawa Ewy Moreno, 2014, przeł. Paweł Pollak;
•    Svalan, katten, rosen, döden (2001, wyd. pol.: Jaskółka, kot, róża, śmierć, 2014, przeł. Maciej Muszalski);
•    Fallet G (2003, wyd. pol.: Sprawa G, 2015, przeł. Elżbieta Ptaszyńska-Sadowska).

Cykl o inspektorze Barbarottim:
•    Människa utan hund (2006, wyd. pol.: Człowiek bez psa, 2011, przeł. Maciej Muszalski);
•    En helt annan historia (2007, wyd. pol.: Całkiem inna historia, 2011, przeł. Emilia Fabisiak);
•    Berättelse om herr Roos (2008, wyd. pol.: Drugie życie pana Roosa, 2011, przeł. Patrycja Włóczyk);
•    De ensamma (2010, wyd. pol.: Samotni, 2012, przeł. Maciej Muszalski);
•    Styckerskan från Lilla Burma (2012, wyd. pol.: Rzeźniczka z Małej Birmy, 2013, przeł. Maciej Muszalski).

Inne publikacje:
Powieści:
•    Koreografen (1988);
•    Barins triangel (1996);
•    Kim Novak badade aldrig i Genesarets sjö (1998, wyd. pol.: Kim Novak nigdy nie wykąpała się w jeziorze Genezaret, przeł. Bogumiła Pawłowska, Marcin Aszyk);
•    Flugan och evigheten (1999);
•    Och Piccadilly Circus ligger inte i Kumla (2002);
•    Kära Agnes (2002);
•    Skuggorna och regnet (2004);
•    Sanningen i fallet Bertil Albertsson (2008);
•    Maskarna på Carmine Street (2009);
•    Hur jag tillbringar mina dagar och mina nätter (2010);
•    Himmel över London (2011).

Opowiadania:
•    Ormblomman från Samaria (1997);
•    Från doktor Klimkes horisont (2005).

Najważniejsze nagrody:

1994 – Nagroda Szwedzkiej Akademii Kryminału dla najlepszej powieści kryminalnej za Punkt Borkmanna;
1996 – Nagroda Szwedzkiej Akademii Kryminału dla najlepszej powieści kryminalnej za Kobietę ze znamieniem;
2000 – Szklany Klucz za powieść Karambol;
2007 – Nagroda Szwedzkiej Akademii Kryminału dla najlepszej powieści kryminalnej za Całkiem inną historię.

^{Źródło:
http://www.nesser.se/biografi.cfm
http://pl.wikipedia.org/wiki/Håkan_Nesser
fot. Dr. Jost Hindersmann}

Recenzje powieści Hakana Nessera: "Powrót", "Nieszczelna sieć" i "Punkt Borkmanna", "Człowiek bez psa", "Całkiem inna historia","Rzeźniczka z Małej Birmy"

Udostępnij artykuł