Siła zemsty

„Najgorsze dopiero nadejdzie” to debiutancka powieść Roberta Małeckiego. Autor jako uczestnik między innymi Kryminalnych Warsztatów Literackich, organizowanych w ramach Międzynarodowego Festiwalu Kryminału, ćwiczył pisarskie umiejętności pod okiem literackich fachowców: Katarzyny Bondy, Mariusza Czubaja, Marcina Świetlickiego… Jednak bez talentu nawet najlepsze warsztaty nie dałyby nic (jak to mówią, z pustego i Salomon nie naleje), a powieść Małeckiego z pewnością można uznać za udaną.

Głównym bohaterem książki jest Marek Bener – toruński dziennikarz, który za kilka tygodni w wyniku cięć budżetowych ma się pożegnać z pracą. Jednym z jego ostatnich dziennikarskich śledztw jest pożar w starym domu w pobliskiej wsi Przysiek. Na miejscu znaleziono spalone zwłoki mężczyzny. Szybko okazuje się, że chodzi o niegdysiejszego przyjaciela Benera, którego żona była kiedyś narzeczoną dziennikarza. Bener musi wrócić do bolesnych spraw z przeszłości, by odkryć prawdę. I zmierzyć się z jej konsekwencjami.

Tym razem zacznę od wad. Nie obyło się bowiem bez drobnych niedociągnięć: niektóre opisywane w powieści sceny sprawiają wrażenie niedopracowanych, inne – przerysowanych. Ale to by było na tyle. Bo te drobnostki autor wynagradza innymi elementami. Przede wszystkim: wciągającą akcją, obejmującą zaledwie kilka dni (plus drobny przeskok czasowy). Robert Małecki nie pozwala nudzić się ani swoim postaciom, ani czytelnikom. Momentami liczba przygód, które spotykają głównego bohatera, może nawet nieco przytłoczyć. Wszystkie mają jednak uzasadnienie w fabule.  Kilka wątków, które składają się na „Najgorsze dopiero nadejdzie” – zagadka z przeszłości Benera, śmierć Wojciecha Holtza, zaginięcie jego żony, wreszcie lokalne układy polityczne i biznesowe – pod koniec zgrabnie łączy się w ciekawą historię z sensacyjnym zacięciem. Nie bez wpływu na odbiór powieści pozostaje także mocne związanie z miejscem akcji. Toruń opisywany oczami mieszkańca – z jego knajpkami, uliczkami, blokowiskami, ale i punktem charakterystycznym, czyli budowaną podówczas (akcja powieści toczy się w 2013 roku) świątynią ojca Rydzyka – intryguje. Jest więc powieść „Najgorsze dopiero nadejdzie” również kryminałem miejskim.

Dobrze wypada też główny bohater. Marek Bener to dziennikarz z trudną przeszłością, którego życie rozsypało się, gdy zaginęła jego żona. Wszystkie siły i pieniądze poświęca na próby jej odnalezienia. Niestety, bezskuteczne. I choć nie każda podejmowana przez niego decyzja była dla mnie jasna, postać wypadła w moich oczach wiarygodnie. Również drugoplanowe, nieco sztampowe sylwetki – biznesmena po uszy umoczonego w brudne interesy czy redaktor naczelnej „Gazety Miejskiej”, dla której pracuje główny bohater – przekonują. W dużej mierze dzięki stylowi Roberta Małeckiego. Na stylistycznej kryminalno-literackiej mapie Polski debiutant mości sobie miejsce tuż obok Zygmunta Miłoszewskiego i Remigiusza Mroza, tak jak oni z jednej strony wnikliwie obserwując rzeczywistość, z drugiej złośliwie punktując ludzkie śmiesznostki. A trzeba dodać, że narratorem powieści jest jej główny bohater, który ostrze ironii wymierza równie często w siebie, jak w innych ludzi. Z Mrozem Małecki ma jeszcze coś wspólnego (o czym już zresztą napomknęłam): podobnie jak on dla Wiktora Forsta, tak i Małecki nie ma żadnej litości dla swojego bohatera, wciąż wystawiając go na kolejne próby i niebezpieczeństwa.

Trochę się bałam lektury tej książki, bo debiuty od zawsze budzą we mnie lęk przed rozczarowaniem. W tym przypadku bałam się zupełnie niepotrzebnie – „Najgorsze dopiero nadejdzie” to dobra powieść, a nazwisko Roberta Małeckiego warto zapamiętać; przypuszczam, że jeszcze się pojawi na polskiej kryminalnej scenie.

Udostępnij