Opowiem ci o zbrodni 2

Autor: Justyna Nowicka
Data publikacji: 17 stycznia 2022

Opowiem ci o zbrodni 2

Autor: Igor Brejdygant, Wojciech Chmielarz, Max Czornyj, Marta Guzowska, Małgorzata i Michał Kuźmińscy, Joanna Opiat-Bojarska, Katarzyna Puzyńska
Wydawnictwo: Kompania Mediowa
Premiera: 18 września 2019
Liczba stron: 328

Mroczne opowieści

Czy czytając kryminał, zastanawialiście się kiedykolwiek: a co, gdyby to spotkało mnie? Gdyby to mnie ktoś napadł, gdyby to moich bliskich ktoś skrzywdził? Jak bym sobie z tym poradził/poradziła? Myślę, że zdarzyło się tak nieraz, bo to niejako wpisane w specyfikę tego gatunku. W przypadku lektury „Opowiem ci o zbrodni” jest o tyle trudniej, że w pewnym momencie dociera do nas brutalna rzeczywistość: czytamy o autentycznych zbrodniach. To opowieści o czyimś złamanym życiu, bezsilności rodzin, o łzach, cierpieniu i bólu. Zapewniam was – wtedy czyta się jeszcze trudniej.

„Opowiem ci o zbrodni” to projekt realizowany przez czołowych polskich autorów kryminałów. Moja recenzja dotyczy jego drugiej odsłony. W książce znajdziemy opowiadania – a właściwie interpretacje na temat rzeczywistych zbrodni – opracowane przez Igora Brejdyganta, Wojciecha Chmielarza, Maxa Czornyja, Martę Guzowską, Małgorzatę i Michała Kuźmińskich, Joannę Opiat-Bojarską oraz Katarzynę Puzyńską. Każde z nich miało możliwość wyboru zbrodni. Warto dodać, że pisarze mieli też wgląd do akt, co pozwoliło im na pełniejszą analizę opisywanej sprawy. Dokonywali rekonstrukcji wydarzeń i ich okoliczności, udając się w kluczowe miejsca, rozmawiając z osobami zaangażowanymi w dane zbrodnie, rodzinami ofiar. Przeprowadzili także szereg rozmów ze specjalistami: psychologami, kryminologami czy seksuologami. Proces powstawania książki łączy się jednocześnie z programem o tym samym tytule, emitowanym na Crime+Investigation Polsat. 

Chociaż wszystkie teksty w tym tomie uważam za bardzo dobre, na szczególną uwagę zasługują według mnie teksty Wojciecha Chmielarza („Łowca”) oraz Marty Guzowskiej („Game over”). Charakteryzuje je ciekawy sposób narracji. 

Wojciech Chmielarz opisał sprawę mordercy z portalu randkowego i zrobił to w formie przywodzącej na myśl list – pisarz cały czas zwraca się bezpośrednio do mordercy. Przedstawia mu bieg wydarzeń z perspektywy osoby, która przeanalizowała akta, niejako szukając potwierdzenia, czy to właśnie tak się wydarzyło. Drugim ciekawym aspektem tego tekstu jest to, że morderstwo Chmielarz porównał do polowania, a sprawcę – do polującego lwa. 

Ale kiedy polujesz, jesteś cichy. Przemykasz wśród wysokich traw z niewiarygodną, nierealną wręcz gracją. Jesteś niewidoczny. Jesteś jak cień. Jak podmuch wiatru. Przynajmniej dopóki nie rzucisz się do biegu. Dopóki nie skoczysz daleko przez siebie. Dopóki nie zatopisz kłów i pazurów w ciele ofiary. Dopóki nie poczujesz świeżej krwi na języku.

Dopóki nie zabijesz.

Wtedy wszyscy cię widzą. Wtedy wszyscy wiedzą, że jesteś lwem.

Czujesz ich przerażenie. Jest słodkie jak krew.

Już wiesz, że było warto.

Ten tekst przeraził mnie wyjątkowo. Dlaczego? Autor pokazuje, jak metodycznie działał sprawca. Krok po kroku realizował swój plan. Miał mnóstwo okazji, żeby się wycofać, jednak tego nie zrobił. Bez najmniejszych skrupułów kontynuował działania. 

Drugim tekstem, który chciałabym przybliżyć, jest „Game over” Marty Guzowskiej. Podobnie jak u Chmielarza, zbrodnia jest do czegoś porównana – do gry „Super Mario Bros”. Autorka zestawia świat tej gierki ze światem rzeczywistym, światem Agaty, nastolatki, która bardzo się w życiu pogubiła. Historia została podzielona na poziomy. 

Poziom 2.

Misja: poznać śmierć.

Czas: kilka miesięcy przed 21 lutego 2015 roku.

Liczby graczy: 2, Agata i Wiktoria.

Skin Agaty zmienia fryzurę i kolor włosów. 

Awatary: psychoterapeuta z poradni w Gdyni, przyjaciółki Agaty z hospicjum, wychowawczyni Agaty.

Moce graczy:

Moc 1: przyjaźń Agaty z Wiktorią. 

Agata ma kogoś, komu może zaufać. Komu może się zwierzyć z najbardziej sekretnych myśli. Na przykład z tego, że chce umrzeć.

Nie chciałabym zdradzić zbyt wiele, a mam wrażenie, że przy tym tekście o to nietrudno. Podzielę się więc z wami moją konkluzją na temat opisanej w nim historii: w życiu niezmiernie ważne jest to, na jakich ludzi trafimy. Smutny jest w moment, w którym dziewczyna z problemami, taka jak Agata, spotyka kogoś, kto zamiast wyciągnąć do niej pomocną dłoń, popycha ją w jeszcze większy mrok i w ten sposób spełnia swoje chore rojenia. Czasem wystarczy naprawdę niewiele, by przywrócić komuś chociaż odrobinę nadziei na przyszłość. Niestety, Agacie odebrano resztki tej, którą miała.

Drugi tom  „Opowiem ci o zbrodni” jest lepszy od pierwszej części. Teksty mają bardzo wyrównany poziom i czyta się je naprawdę dobrze (jakkolwiek brzmi to w odniesieniu do opisanych tam tragedii). Autorzy stanęli na wysokości zadania i wpuścili nas do świata mrocznych umysłów i ludzkich tragedii.

Udostępnij

Sprawdź, gdzie kupić "Opowiem ci o zbrodni 2" Igor Brejdygant, Wojciech Chmielarz, Max Czornyj, Marta Guzowska, Małgorzata i Michał Kuźmińscy, Joanna Opiat-Bojarska, Katarzyna Puzyńska

PRZECZYTAJ TAKŻE

RECENZJA

Opowiem ci o zbrodni

To unikalna okazja, by poznać efekt spotkania ulubionego pisarza z rzeczywistą, a nie wymyśloną zbrodnią.

22 grudnia 2019

NOWOŚĆ

Opowiem ci o zbrodni 2

Najgłośniejsze polskie „pióra kryminalne” i mroczne historie, które wydarzyły się naprawdę.

16 września 2019