W tak pięknych okolicznościach przyrody

Góry są jak narkotyk. Kto raz spróbuje, nie będzie już mógł bez nich żyć. Silny wiatr, odrywające się seraki, niebezpieczeństwo lawin, walka z własnymi słabościami i ambicja, by je pokonać, dotrzeć na wymarzony szczyt, zwyciężyć. Czasem to gra o życie.

Wprawa zimowa na K2 była dobrze przygotowana, ale w górach nic nie jest na pewno. Trwa walka z niesprzyjającą przyrodą na wysokości siedmiu tysięcy metrów – i oto jeden z uczestników ekspedycji, Łukasz Lewicki, wpada do szczeliny lodowej. Pytanie „jak się z niej wydostać” zamienia się w pytanie „kto to zrobił”, gdy Łukasz natrafia na ciało himalaistki Ivetty Miller. To, co z początku wygląda na wypadek, po dłuższych oględzinach wydaje się zbrodnią. Łukasz w końcu wydostaje się z lodowej pułapki, a jego kolega dotrze w międzyczasie do bazy, tyle tylko, że po gwałtownym załamaniu pogody obóz ulega zniszczeniu. Wspinacze zrobią wszystko, by jak najszybciej opuścić strefę śmierci. Wydaje się, że Łukasz wyszedł z tej wyprawy bez szwanku, czego nie można powiedzieć o Kubie, który będzie musiał spędzić wiele dni w szpitalu, walcząc z odmrożeniami. A to dopiero początek kłopotów himalaisty, który nagle zostaje sam. Trudna droga przez górskie przełęcze okazuje się drobiazgiem w porównaniu z konsekwencjami konfliktu z pakistańskimi żołnierzami. Łukasza czeka wielokilometrowa przeprawa, w czasie której dzika przyroda to tylko jeden z niesprzyjających elementów, i to najmniej groźny. 

W tym samym czasie początkująca dziennikarka Katarzyna Majkowska, zwana przez kolegów Majką, pracuje nad tematem swojego życia, walcząc o etat. Aby go zdobyć, musi stworzyć historię, która spowoduje lawinę… kliknięć. Jednym słowem: chcesz pracować, zdobywaj elektryzujące informacje i przekazuj je czym prędzej do publicznej wiadomości. Oczywiste, że liczy się jakość newsa i tempo, bo za chwilę coś innego zajmie internautów. 

Zaginiony wspinacz, konflikt polityczny w Pakistanie, odnalezienie ciała zaginionej himalaistki, wstydliwe sekrety wspinaczy i „cywilów” – autor daje czytelnikom mieszankę wybuchową. Jaka jest w tym wszystkim rola wykładowcy akademickiego Jana Matysiaka, partnera życiowego Ivetty? I kim naprawdę była ona sama? Dlaczego zginęła? Czy nieszczęśliwy wypadek w Tatrach przed laty ma związek z tym co wydarzyło się w Karakorum w 2019 roku? Jakie jeszcze wstydliwe sekrety ujrzą światło dzienne?

Właściwie ta recenzja mogłaby zamknąć się w czterech słowach: Wojciech Wójcik umie opowiadać historie. Bardzo interesująco zresztą. Ale 675 stron nie da się skwitować jednym zdaniem. To po pierwsze. A po wtóre: w tym miodzie odrobina dziegciu też się znajdzie. Autor zaznacza w posłowiu, jaki research wykonał, zanim na dobre zabrał się do pisania. To widać, owszem, ale nie obyło się bez potknięć. O ile sprawy dotyczące himalaizmu zostały potraktowane (nomen omen) ze śmiertelną powagą i solidnie, o tyle wątek krakowski… Gdyby autor pofatygował się do Krakowa, to z pewnością nie umieściłby akcji przy ulicy Królewskiej, z tego prostego powodu, że nie ma tutaj ruder, a dawna dzielnica Krowodrza to najbardziej zielona i najdroższa część Krakowa. Za średnią krajową można sobie kupić jakieś… pół metra kwadratowego mieszkania. Nawiasem: na Królewską można dotrzeć piechotą z Rynku Głównego w dziesięć minut. Zapijaczona paniusia mieszkałaby raczej w bloku socjalnym na peryferiach. A jeśli chodzi o Stare Miasto, to turyści chętniej przesiadują w ogródkach klimatycznych kawiarni wokół Rynku lub na Kazimierzu niż w McDonaldzie. Czyli jak już robimy research, nie ograniczajmy się do tego, co dalekie i egzotyczne, bo paradoksalnie tamtego czytelnik nie sprawdzi tak łatwo jak tego, co ma w pobliżu. To tyle narzekania. Zresztą mamy do czynienia z fabułą, nie z dokumentem. Książkę czyta się bardzo dobrze. A pomysł, by rzecz działa się w tak „pięknych okolicznościach przyrody” jest znakomity. Góry bywają naprawdę groźne, ale są wspaniałe. Chociaż niektórzy wspinacze mawiają: w górach najfajniejsze jest to, że można z nich zejść.

 

Udostępnij