Nie odwracaj wzroku! Spójrz!

„Nie odpisuj” okazało się udanym debiutem Marcela Mossa. Kolejna książka jego autorstwa, czyli „Nie patrz”, trzyma ten zadowalający poziom, a przy tym niejednokrotnie zaskakuje. Już teraz widać, że autor wykreował charakterystyczny styl, a konsekwentne trzymanie się obranej konwencji wychodzi mu na dobre. 

Punktem wyjścia dla całej historii staje się wiadomość, którą przebywająca na leczeniu w szpitalu psychiatrycznym Martyna przesyła za pomocą Instagrama do swojej byłej psychoterapeutki Ewy. Lekarka, widząc filmik przedstawiający sceny, o których pragnie zapomnieć, zostaje postawiona pod ścianą. Nie ma wyjścia – jeśli nie chce, aby bolesna prawda z przeszłości wyszła na jaw, musi być gotowa do spełnienia każdej prośby swojej byłej pacjentki. Kobiety łączy mroczna tajemnica, która stała się asem w rękawie Martyny, a z Ewy uczyniła niewolnicę. 

Czytelnik ma okazję poznać poszczególnych bohaterów oraz historie ich życia, niekiedy toczącego się według naprawdę przerażającego scenariusza. W „Nie patrz” otrzymujemy więc interesujący portret psychologiczny różnorodnych postaci o ciekawych osobowościach – i młodych, i dorosłych ludzi. Łączy ich to, że kłopoty – choć różnorodne – mają destrukcyjny wpływ na ich życie. 

Warto podkreślić, że i w tej książce autor podkreśla rolę, jaką w naszym życiu odgrywają portale społecznościowe. To forma kontaktu, która pozwoliła bohaterkom porozumieć się ze sobą. W Internecie swoje źródło mają także działania Martyny. Z kolei zachowanie Ewy dobitnie uświadamia, jak wiele informacji ludzie z własnej woli udostępniają w wirtualu. Ponadto przed każdym rozdziałem została umieszczona nacechowana negatywnie, wręcz hejtująca opinia na temat jego bohatera. Jednak tym razem autor śmielej wychodzi poza wirtualną rzeczywistość i pokazuje, że realny świat również niesie wiele niebezpieczeństw. 

Marcel Moss porusza kontrowersyjną tematykę społeczno-obyczajową, pokazując, że życie nie jest bajką kończącą się happy endem. Otwiera nam oczy na to, co nieraz ignorujemy, myśląc: nie patrz. A może właśnie wtedy powinniśmy skierować wzrok w stronę osób potrzebujących pomocy? Autor zwraca uwagę na negatywną stronę codzienności: cierpienie, ból, zło, śmierć, zdradę, przemoc, samotność, bezradność, alkoholizm czy inne uzależnienia, które także mają niszczącą siłę. Czytelnik otrzymuje duży ładunek skrajnych emocji, wywołujących burzę myśli. 

„Nie patrz” jest dobitną, w pewnych momentach nawet zbyt mocną lekturą. Być może brutalne sceny oraz wulgaryzmy są istotne dla całego kontekstu, jednak miałam wrażenie, że pojawiają się zbyt często. Ale inne elementy tej wielowątkowej powieści wciągają bez reszty. Aż przychodzi chwila, w której losy bohaterów nieoczekiwanie się łączą, a trudne do przewidzenia zakończenie szokuje. Dodam tylko, że przed sięgnięciem po „Nie patrz” warto zapoznać się z „Nie odpisuj”: dzięki temu z większą łatwością odnajdziecie się w świecie wykreowanym przez Marcela Mossa. 

Udostępnij