Od przybytku głowa… boli

Tess Gerritsen to amerykańska autorka, która wypracowała sobie stałe miejsce na mapie literatury kryminalnej. Z wykształcenia jest lekarzem, dlatego ma na swoim koncie thrillery medyczne, ale również historie spoza tego podgatunku. „Kształt nocy” także wymyka się ramom typowej powieści z suspensem. 

Ava Collette jest autorką książek kulinarnych. Łączy w nich przepisy na rozmaite potrawy z historią miejsc, z których pochodzą. Ma jednak kryzys twórczy. W poszukiwaniu weny, ale również próbując uciec od przeszłości, wynajmuje na sezon letni dom w niewielkim miasteczku na wybrzeżu Maine, zwany Strażnicą Brodiego – od nazwiska jego pierwszego właściciela. Pierwsze wrażenie co do ogromnego, starego domu nie jest pozytywne, jednak po wejściu do środka Ava czuje się na swoim miejscu. Z każdym dniem jej więź z nowym otoczeniem jest silniejsza, kobieta ma też nadzieję, że odnajdzie tu spokój oraz natchnienie twórcze. 

Niestety, im dłużej przebywa w wynajętym domu, tym częściej staje się świadkiem niewyjaśnionych zdarzeń – słyszy dziwne odgłosy, widzi niecodzienne rzeczy. Zaczyna badać historię tego miejsca, dzięki czemu dowiaduje się, że Strażnicę Brodiego gościło znaczną liczbę kobiet, zajmujących dom w samotności nawet po kilkanaście lat. Kobiet, których życie nie zawsze kończyło się szczęśliwie. Jednocześnie Ava zaczyna zastanawiać się, co wydarzyło się z jej poprzedniczką, dziewczyną, która wynajmowała przed nią ten dom i opuściła go w pośpiechu, zostawiając wiele cennych rzeczy. Kiedy w pobliżu zostają odnalezione zwłoki młodej kobiety, bohaterka postanawia na własną rękę zbadać, co tak naprawdę dzieje się w jej najbliższym otoczeniu. 

Próbując powiedzieć o tej książce coś więcej i nawiązując do profesji głównej bohaterki – autorki książek gastronomicznych – użyję skojarzenia: z potrawą, która łączy w sobie różne smaki, niekoniecznie do siebie pasujące i nietworzące harmonijnego odczucia smakowego. Gerritsen do jednego garnka wrzuciła horror, thriller i romans. I z tym ostatnim składnikiem znacznie przesadziła. Jako czytelnik nie czuję się dobrze w literaturze miłosnej, zawsze mam obawy, że autor przekroczy cienką granicę między ukazaniem uczucia w sposób prawdziwy i romantyczny a wejściem w banał. Do tego wątek miłosny został w tej powieści bardzo rozbudowany i połączył dwa światy – realny i paranormalny. Erotyczny kontakt z duchem?

Zjawisk wymykających się racjonalnemu pojmowaniu również było tu sporo. Tym razem aż tak mi to nie wadziło, autorka bowiem zarysowała je tak, by czytelnik zastanawiał się, czy ostatecznie okażą się tym, co czyni z tej książki po trosze horror, czy może będą jedynie zwidami kobiety z chorą duszą, próbującej pogodzić się z błędami przeszłości.  

Niestety ostatni element tej dziwnej literackiej potrawy, czyli wątek kryminalny, też nie był mocną stroną powieści. Słabo zarysowany, z finałem do przewidzenia… Za to oceniam w tej książce pozytywnie wątek wewnętrznych rozterek Avy, borykającej się z ciemnymi plamami na swoim życiorysie. Byłam również ciekawa finału jej osobistej historii oraz tajemnicy Strażnicy Brodiego – tego, czy okaże się wytłumaczalna, czy może pozostanie w sferze odrealnienia.

Najnowsza powieść Tess Gerritsen wymyka się gatunkowej klasyfikacji. Łączy w sobie wątek kryminalny, zjawiska paranormalne oraz elementy romansu. Nie ma nic złego w wymykaniu się schematom, literatura to przecież twórcza wolność pisarza. W moim odczuciu jednak, w przypadku tej książki, ta zasada się nie sprawdziła. Posługując się raz jeszcze kulinarnym językiem – „Kształt nocy” może nie jest niestrawnym daniem, ale takim, do którego się nie wraca.

Udostępnij