Bestia w ludzkiej skórze

W jednej z krakowskich piwnic zostają znalezione nagie zwłoki kobiety. Nie ma wątpliwości, że ofiara została brutalnie zamordowana. Prowadzenie śledztwa przypada prokurator okręgowej Agnieszce Sadowskiej. Pomaga jej komisarz Sebastian Korczula. Początkowo policja nie ma zbyt wielu poszlak, jednak gdy znaleziona zostaje kolejna martwa kobieta, śledczy nabierają przekonania, że w mieście grasuje seryjny morderca. Co więcej, pewne wskazówki sugerują, że sprawa może być powiązana ze śledztwem sprzed lat. A nie wszyscy policjanci grają czysto…

Bartłomiej Kowaliński stworzył trzytomowy cykl z dziennikarzem śledczym Pawłem Wolskim, którego akcja rozgrywa się na Podhalu. W „Kajdanach” przenosimy się do Krakowa, konkretnie – do dzielnicy Podgórze. Towarzyszymy policji we współczesnym śledztwie, a jednocześnie mamy możliwość poznać nieco wydarzeń z przeszłości – głównie w postaci wspomnień mordercy.

Duet Sadowska–Korczula polubiłem bardzo szybko. Prokurator Agnieszka Sadowska mocno angażuje się w prowadzone przez siebie sprawy i twardo stąpa po ziemi, nie lubi też niedomówień. W pracy nie stosuje taryfy ulgowej nawet wobec tych, których zna. Partnerujący jej komisarz Sebastian Korczula także nie zadowala się byle czym: jeśli zależy mu na dotarciu do prawdy jest w stanie zrobić naprawdę wiele, nie licząc się z konsekwencjami. Postać mordercy również zasługuje na kilka słów: to zwyrodnialec i człowiek kompletnie wykolejony. Dzięki retrospekcjom mamy możliwość dowiedzieć się, w jakim domu się wychował, i cóż… Moim zdaniem takie doświadczenia nie mogły zaowocować niczym dobrym. 

Kraków to atrakcyjne miejsce na turystycznej mapie Polski. W materiałach zachęcających ludzi do odwiedzin miasto jest prezentowane od pięknej i przyjemnej strony: Wawel, kościół Mariacki, Rynek… W swojej powieści Bartłomiej Kowaliński pokazuje Kraków zgoła odmiennie: jest tu ponuro i mrocznie. Razem ze śledczymi odwiedzamy ukrytą pod szkołą gastronomiczną lodownię czy obskurne piwnice, w których biegają szczury, leżą porzucone zwłoki, a strach czai się w ciemnych kątach.

„Kajdany” to kryminał brutalny. Opisy odkrywanych przez policję zwłok oraz sekcji tychże mogą okazać się nieprzyjemne dla czytelników o słabszych nerwach. Ale mimo brutalności tę powieść czyta się niezwykle łatwo. Kiedy siadałem do lektury, momentalnie traciłem poczucie czasu, a kolejne strony książki przewracałem, sam nie wiedząc kiedy. Gdybym nie musiał wstawać do pracy z pewnością, zarwałbym noc, chcąc dowiedzieć się, co wydarzy się dalej. Kowaliński trafia w mój lekturowy gust od swojego debiutu i niniejsza pozycja również mnie nie rozczarowała. To mocny, solidny, mięsisty kryminał z ciekawą fabułą, bohaterami oraz dobrze poprowadzoną intrygą. Jest w tej książce trochę humoru, głównie w postaci dialogów, niemniej „Kajdany” to przede wszystkim mroczne studium ludzkiej psychiki, pokazujące, jak bolesne doświadczenia mogą trwale wykrzywić człowieka i sprawić, że zamieszka w nim bestia.

Udostępnij