W murach… własnego małżeństwa

Hollie Overton to pisarka i scenarzystka telewizyjna. Czytelnicy mogli poznać ją dzięki debiutanckiej powieści, zatytułowanej „Laleczka”. „Mury” są drugim thrillerem w dorobku tej autorki.

A ich główną bohaterką jest Kristy Tucker, trzydziestokilkuletnia rzeczniczka departamentu sprawiedliwości w Teksasie – stanie USA, w którym obowiązuje kara śmierci. Kobieta jest łącznikiem między policją i sądami a osadzonymi przestępcami, a także uczestniczy w egzekucjach odbywających się w więzieniu, potocznie zwanym Murami. Ta praca nie jest szczytem jej marzeń, na co dzień musi bowiem patrzeć w oczy złu w najczystszej postaci. Wiele lat temu obiecała sobie, że to tylko przystanek, że zatrzyma się tam jedynie na chwilę. Niestety fakt, iż samotnie wychowuje syna, a także opiekuje się schorowanym ojcem, sprawił, że Kristy – w natłoku codziennych, nielekkich obowiązków – nie miała czasu ani sił rozejrzeć się za innym zajęciem. Rutynę dnia codziennego przerywa pojawienie się Lance’a, przystojnego instruktora sztuk walki, których uczy się syn Kristie. Para stopniowo zbliża się do siebie i wkrótce się pobiera. Ale niedługo po zawarciu sakramentu miłosna sielanka kobiety się kończy. Lance okazuje się bowiem brutalnym człowiekiem, typem oprawcy, dominującym i kontrolującym każdy krok swojej żony. Jednocześnie Kristie, w ramach obowiązków zawodowych, odwiedza więźniów. Historia jednego z nich, Cliftona Harrisa, staje się jej wyjątkowo bliska. Mężczyzna został osadzony i czeka na wykonanie kary śmierci za zabicie swoich dzieci. Nigdy nie przyznał się do winy, wydaje się być porządnym człowiekiem. On sam też zauważa, że coś zmieniło się w życiu Kristie, że gnębi ją jakiś mrok. I to on podsuwa bohaterce pomysł, jak pozbyć się tego mroku… 

Niewątpliwie książka Overton dotyka ważnego problemu: przemocy psychicznej oraz fizycznej. I to w domu rodzinnym, który powinien być ostoją i azylem przed całym złem zewnętrznego świata. Bohaterka jest w potrzasku, w pułapce własnego małżeństwa, wali głową w mury, które ją izolują. Mąż gnębi ją po kryjomu, za drzwiami sypialni. Ona cierpi po cichu,  w milczeniu zbiera razy fizyczne i psychiczne. Boi się powiedzieć głośno o swojej tragedii, ponieważ Lance to doskonały i przebiegły manipulator, który resztę domowników i znajomych owinął sobie wokół palca, kreując obraz idealnego, kochającego męża, ojczyma i zięcia, który wybawił Kristie z trudów samotnego rodzicielstwa i opieki nad ciężko chorym ojcem. Gdzie w tym przypadku jest sprawiedliwość? 

Jednocześnie czytelnik obserwuje inną historię – osadzonego mężczyzny, skazanego na karę śmierci za zabójstwo własnych dzieci. Wszystko wskazuje na jego niewinność, jednak żaden sąd nie chce pozytywnie rozpatrzyć apelacji, a data egzekucji jest coraz bliższa. Gdzie podziała się sprawiedliwość również w tym przypadku? 

Pod względem wagi opisanego problemu „Mury” jak najbardziej stanowią wartościową opowieść. Jednak fabuła w niczym nie zaskakuje, a kolejne jej elementy nie wzbudzają większego napięcia. Nie pojawiło się w tej historii żadne novum, a styl Overton już po kilku stronach zaczyna kojarzyć się bardziej ze scenariuszem niż z literacką formą. Z pewnością fakt, iż autorka jest głównie scenarzystką, rzutował na taką formę poprowadzenia opowieści. W ogólnym rozrachunku „Mury” są więc książką dobrą ze społecznego czy psychologicznego punktu widzenia, jednak jako thriller stanowią przeciętną pozycję. 

Udostępnij