Czy masz odwagę zagrać w oczko?

Reguły gry w oczko są banalnie proste, ale nigdy nie wiadomo, czy uda się wygrać – w końcu to, jakie karty się otrzyma, jest zależne od losu. W swojej książce Grzegorz Kalinowski pokazuje, że niekiedy życie ludzi porównać można właśnie do tej karcianej zabawy. Niektórzy dostali mocne karty, inni nie mają szczęścia i szybko przegrywają, a część osób potrafi oszukiwać, przez co często może cieszyć się z wygranej. 

Grzegorz Kalinowski z wykształcenia jest historykiem. Mimo że początkowo pracował w szkole, szybko odkrył, że jego przeznaczeniem jest dziennikarstwo. Był korespondentem wojennym podczas konfliktu w byłej Jugosławii, relacjonował także mecze piłkarskie rozgrywane na największych imprezach sportowych. Ponadto jest znany jako autor filmów dokumentalnych i współtwórca biografii Lucjana Brychczego – polskiego piłkarza i trenera piłkarskiego. 

Seria retrokryminałów Grzegorza Kalinowskiego spotkała się z dobrym odbiorem czytelników i zyskała dużą popularność. W „Grze w oczko” autor dotyka jednak problemów współczesnego świata i pokazuje je przez pryzmat życia sław. Dlatego nie brakuje w tej powieści sportowców, polityków, policjantów, dziennikarzy, gangsterów, modelek, hazardzistów i osób prowadzących lewe interesy. Sfera widoczna dotąd jedynie dla wybranych zostaje pokazana wszystkim, a czytelnik może zweryfikować, że to, co widzi w kolorowych pismach, na portalach plotkarskich czy na ekranach telewizorów, to jedynie niewielki wycinek życia celebrytów. 

„Gra w oczko” rozpoczyna się śmiercią Dawida Błochowiaka – młodego, obiecującego piłkarza reprezentacji Polski, którego czekała wielka kariera. Jego ciało odnalazła sąsiadka Joanna Becker. Kobieta jest dziennikarką, dlatego jej odkrycie w połączeniu z faktem, że ofiara jest znaną osobą sprawiło, że sprawa z zawrotną prędkością zawładnęła przestrzenią medialną. 

W swojej książce Grzegorz Kalinowski zaprasza nas do udziału w nietypowej grze. Reguły tej zbrodniczej rozgrywki są wyjątkowo elastyczne i niejednoznaczne, nie wiadomo, kto jest najmocniejszym graczem, a kto na pewno nie uzyska głównej wygranej. Zabawa przybiera postać wycieczki po kulisach świata mediów, sportu, polityki i hazardu – w grach prowadzonych przez tych przedstawicieli tylko najsilniejsi rozdają karty. Życie celebrytów, które możemy obserwować dzięki relacji autora, pokazuje, że te sfery współczesnej codzienności łączą się ze sobą jeszcze ściślej, niż mogłoby się wydawać. W moim odczuciu z kart powieści Kalinowskiego bije gorzka prawda o funkcjonowaniu samozwańczych elit społeczeństwa i tak zwanych wyższych sfer. Jeśli doda się do tego przedstawienie całej historii w formie kryminału, zyskuje się gwarancję, że kolejne rozdziały – które autor nazwał rozdaniami – przyniosą nieoczekiwane zwroty akcji. 

Kolejne strony „Gry w oczko” pozwalają stwierdzić, że kreując poszczególne wątki, autor w dużej mierze czerpał ze swojego dziennikarskiego doświadczenia. Można nawet pokusić się o odważne stwierdzenie, że dla wielu wydarzeń zaprezentowanych w tej książce inspiracją były rzeczywiste sytuacje, a poszczególni bohaterowie przejęli cechy osób, z którymi współpracował Kalinowski. Lektura tej pozycji na pewno okaże się też nie lada gratką dla fanów piłki nożnej, których zainteresowanie tą dyscypliną nie ogranicza się do oglądania rozgrywek i typowania wyników meczów. Mimo że tego rodzaju tematyka nie leży w kręgu moich upodobań, „Gra w oczko” była dla mnie przyjemna w odbiorze, a Joanna i Misiek to dwójka bohaterów, których po prostu nie mogłam nie polubić. Dlatego jeśli jeszcze nie znasz twórczości Kalinowskiego, warto, abyś zagrał w nim w oczko i przekonał się, że ta nieobliczalna rozgrywka wciąga bez reszty.  

Udostępnij